آشنایی مختصری با تاریخچه شرکت nVIDIA

Nvidia یک شرکت فعال در حوزه است از جایگاه بالایی در سطح بین‌المللی برخوردار بوده و  همواره در امر توسعه واحد پردازش گرافیکی و فناوری چیپ‌‏ست‌ها برای ایستگاه‏‌های کاری، رایانه‏‌های شخصی و دستگاه‌‏های موبایل پیشتاز بوده است.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از شبکه، این شرکت در سال ۱۹۹۳ در سانتاکلارای کالیفرنیا توسط جن هوسون هوانگ، کریس ملکوسکی و کورتیس پریم که سرمایه خود را از یک شرکت سرمایه‏‌گذاری مالی به نام «Sequoia Capital» به‌دست آورده بودند، تاسیس شد.

پس از تولید تراشه‌های گرافیکی متعدد، شرکت Nvidia در سال ۱۹۹۹ اولین پردازنده گرافیکی (GPU) خود با نام NV10 م (GeForce 256) را تولید و به بازار عرضه کرد.

این محصول بازتاب خوبی در بازار  داشت و شرکت توانست با موفقیت‌های به‌دست آمده برنده قرارداد توسعه سخت‏‌افزار گرافیکی برای کنسول بازی Xbox شرکت مایکروسافت شود، که مبلغ دویست میلیون دلار را برای Nvidia به همراه داشت.

اگرچه این پروژه بزرگ بسیاری از مهندسان خوب شرکت را از پروژه‏‌های دیگر دور نگه‌داشت، اما با توجه به ارزش بالای خود در کوتاه مدت مشکل خاصی را برای شرکت ایجاد نمی‌کرد و در تابستان سال ۲۰۰۰، GeFrorce2 GTS روانه بازار شد.

در ماه دسامبر سال ۲۰۰۴ طی خبری اعلام شد که سونی به همراه Nvidia یک پردازنده گرافیکی (RSX) برای کنسول بازی پلی‌‏استیشن ۳ طراحی خواهد کرد.

در ماه مارس ۲۰۰۶، مشخص شد که Nvidia تراشه RSX را به‌صورت یک IP Core به شرکت سونی تحویل داده است و سونی به تنهایی ساخت RSX را سازماندهی خواهد کرد.  Nvidia از زمان تاسیس تا کنون تراشه‏‌های بسیاری را طراحی کرده است که در ۵ گروه کلی (GeForce، Quadro، Tegra، Tesla، nForce ) دسته‏‌بندی می‌شوند:

GeForce: این سری که از سایر محصولات بسیار معروف‌تر است، در نوت‌بوک‌ها و کامپیوترهای رومیزی مورد استفاده قرار می‏‌گیرد و عملکرد خوبی را برای تماشای فیلم و ویدیو، بازی‌های کامپیوتری و سایر سرگرمی‌های دیچیتالی قابل اجرا روی PC فراهم می‏کند.

Quadro: برای ایستگاه‌های کاری قدرتمند استفاده می‌شود. سازندگان انیمیشن، استودیوهای پخش تلویزیونی، هنرمندان جلوه‌های ویژه و طراحان صنعتی برای ایجاد پروژه‌های پیچیده و سنگین از این محصولات استفاده می‌کنند.

Tegra: این سری که در نسل جدید تبلت‌ها، تلفن‌های هوشمند، مدیاپلیرهای قابل حمل و سیستم‌های امنیتی داخل اتومبیل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، تحول بزرگی را در محاسبات موبایل ایجاد کرده است.  Tegra در واقع یک سیستم کامل روی یک تراشه (System-On-a-Chip) با هشت پردازنده اختصاصی است که مصرف برق آن در مقایسه با چیپ‌های نوت‌بوک‌های متوسط، نزدیک به پنجاه برابر کمتر است.

Tesla: تسلا که دنیای محاسبات پیچیده و سوپر کامپیوترها را متحول ساخته، با استفاده از قابلیت پردازش موازی GPU عملکرد فوق‌العاده‌ای را برای دانشمندان و محققانی  که به قدرت سوپرکامپیوترها نیاز دارند، فراهم می‌کند. البته این عملکرد به قیمت هزینه و مصرف برق بسیار بالایی به‌دست می‌آید.

nForce: این سری از چیپ‌‏ست‌ها که در مادربوردهای  کاربران عام مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ابتدا  برای ریزپردازنده‏‌های Athlon و Duron  شرکت AMD ایجاد شد.

در طول سالیان متمادی، شرکت Nvidia به یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین تولیدکنندگان مدارهای الکترونیکی مجتمع (IC) م، GPUها و چیپ‌ست‌های مورد استفاده در کارت‌های گرافیکی، مادربردها و کنسول‌های بازی تبدیل شد و به موفقیت‌های بسیاری دست یافت. این شرکت در عین حال فناوری‏‌های مهمی را به صنعت معرفی کرده است که در میان آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۳D Vision: ترکیب کردن یک نرم‌افزار با عینک‌های دریچه‌ای که قابلیت نمایش تصاویر سه بعدی برای بازی‌ها، ویدیو، عکس‌ها و Blu-Ray سه بعدی را فراهم می‏کند.

SLI: تحت کنترل درآوردن قدرت چندین GPU روی یک مادربورد برای دستیابی به عملکرد بالاتر در بازی‌ها

Optimus: فناوری بهینه‌سازی مصرف انرژی است که برای صرفه‌جویی بیشتر در مصرف برق مورد استفاده قرار می‏‌گیرد. با استفاده از این فناوری، مدارهای تغذیه واحد پردازش گرافیکی به‌طور خودکار فعال یا غیرفعال می‌شوند.

PhysX: یک موتور گرافیکی است که نیروهای طبیعی  دینامیک (جلوه‌های فیزیکی) را به‌صورت بلادرنگ  روی اشیای فیزیکی اعمال می‌کند مانند حرکت و نیروی جاذبه. این ویژگی روی همه پلتفرم‌های بازی مانند PC، کنسول‌های بازی ویدیویی و آی‌فون قابل اجرا است.

میزان کل دارایی Nvidia در سال ۲۰۱۰ با ۶۰۲۹ کارمند معادل ۳,۵۸ میلیارد دلار بوده و مجله فوربس نام این شرکت را در فهرست شرکت‌های موفق سال ۲۰۰۷ به ثبت رسانده است.

مشکل بدافزارهای اندروید بسیار زیاد شده است!

سیستم عامل اندروید نیز همانند دیگر رقیبان خود با بدافزارها سرو کله می زند. هرگاه این برنامه های مخرب شناسائی شدند، گوگل سریعاً عکس العمل نشان داده و آنها را حذف نموده است. با این حال بر اساس نتایجی که پژوهشگران کمپانی Dasient به دست آورده اند حدود ۸٪ از اپلیکیشن های موجود در بازارچه اندروید موجب لو رفتن اطلاعات خصوصی کاربران خود می شوند.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از وب سایت امنیتی نگهبان، Neil Daswani مدیر ارشد فناوری این کمپانی اظهار داشت که تیم آنها بر روی ده هزار اپلیکیشن اندروید مطالعه داشته و دریافته است که ۸۰۰ مورد از این نرم افزارها اطلاعات خصوصی کاربران خود را به یک سرور غیرمجاز انتقال می دهند. Neil Daswani همچنین افزود این شرکت قصد دارد یافته های خود را به طور دقیق در کنفرانس Black Hat که در ۳۰ جولای امسال در لاس وگاس برگزار می شود ارائه کند.

پژوهشگران کمپانی Dasient همچنین دریافتند که ۱۱ مورد از اپلیکیشن های مورد تحقیق،sms های ناخواسته ارسال می کنند. Daswani در ادامه سخنانش به این موارد اشاره کرد که «مشکل بدافزارهای اندروید بسیار زیاد شده است. یکی از اصلی ترین دلایل وجود چنین بدافزارهایی درون مارکت، عدم وضع مقرراتی خاص برای ورود اپلیکیشن ها به بازار اندرویداست.

گوگل نیاز به تغییر رویه دارد…

مسلماً نبود مقررات سفت و سخت رویه خوبی است. بدین دلیل که توسعه دهندگان می توانند برنامه های خود را بدون هیچگونه نگرانی از عدم تائید توسط گوگل وارد بازار کنند. اما به هرحال این رویه هزینه هایی را نیز در بر دارد. البته تنها اگر کاربران به هنگام نصب هر نرم افزار به اجازه نامه های پیش از نصب توجه داشته باشند، از بروز بسیاری از این مشکلات میتوان جلوگیری نمود.

اما گناه آن گروه از کاربران که همیشه اجازه نامه های دسترسی را به دقت مطالعه نمی کنند و بی هوا تائید می کنند چیست؟

احتمالا وقت آن رسیده که گوگل برنامه ای جهت کنترل و تایید اپلیکیشن ها قبل از ورود به مارکت طراحی کند. لزوماً نیاز نیست این سخت گیری ها را همانند اپل پیش ببرند، اما یک بررسی امنیتی اولیه قبل از ورود هر برنامه به سایت اندروید مارکت مفید به نظر می رسد.»

مدیر ارشد فناوری این کمپانی در پایان خاطرنشان کرد که اگر در این زمینه  اقدامی صورت نگیرد و به آن اجازه رشد دهیم رفته رفته به نابودی پلتفرم ها می انجامد.

چگونه صفحه کلید کثیف رایانه خود را به طور صحیح در ظرفشویی بشوییم؟

اگر مطالب ما را دنبال کرده باشید چندی قبل در مقاله ای به شما برخی از روش های کاربردی و موثر در  تمیز کردن صفحه کلید رایانه از آلودگی های خارجی و میکروب زدایی را نشان دادیم. برای آن دسته از حرفه ای هایی که اعتماد به نفس بالایی دارند، مقاله حاضر را تهیه کرده ایم که به شما می آموزد  چگونه صفحه کلید  رایانه خود را در ماشین ظرفشویی گذاشته و صحیح و سالم و البته بسیار تمیز تحویل بگیرید آن هم با نیمی از کار مورد نیاز در مقاله قبلی و در زمانی برابر نصف مراحل پیشین!

صفحه کلید رایانه می تواند به معنای واقعی کلمه آلوده تر از کاسه توالت باشد و در اغلب موارد نیز اینگونه هست. اما چنانچه به فکر تمیز کردن این قطعه افتادید بدانید که خارج کردن کلید های صفحه کلید و پاک کردن سطح هر یک توسط پنبه آغشته به الکل می تواند واقعا زمان بر بوده و کار پر زحمتی به حساب آید، و این در حالی است که قرار دادن صفحه کلید در ماشین ظرفشویی به شیوه اصولی که در این مقاله و در ادامه می آموزید کاری ساده و بی دردسر است ک حداکثر ده یا پانزده دقیقه وقت شما را می گیرد. این شما و این نحوه تمیز کردن و پاکسازی صفحه کلید  رایانه به شیوه حرفه ای ها!

تصویر بالا همانطور که از لوگوی برجسته «دل» بر می آید، یک صفحه کلید از نوع PS2 بسیار معمولی است که در ادامه آن را تمیز می کنیم. صفحه کلید شما ممکن است کمی متفاوت با کیبرد ما باشد، اما مبانی و اصول کار برای تقریبا همه خوانندگان یکسان است.

(یادداشت نویسنده: همانطور که در مورد باز کردن هر قطعه الکترونیکی اگر ندانید چگونه باید به طرز صحیح پیچ ها و قسمت های پرس را باز کنید به قطعه خود آسیب وارد خواهید کرد، این ریسک در مورد کیبرد رایانه نیز صادق است. اما در هر حال، باز کردن بسیاری از صفحه کلید ها بسیار ساده است، پس این کار کم و بیش برای هر کسی که اندک مهارت برای کار کردن  با یک پیچ گوشتی ساده را دارد کم خطر است. با این حال ، باز هم می گوییم باز کردن کیبرد و ادامه دادن به مراحل ما قلبی مطمئن و اعتماد به نفس می طلبد.)

شروع می کنیم با یک صفحه کلید کثیف، پر از خرده های مواد غذایی ، لکه های خشک شده نوشیدنی ها ، باکتری ها ، آثار عطسه و سرفه، و هر چیز دیگری که شما ممکن است در طول سال روی کیبرد خود از زمانی که آن را خریداری کرده یا تمیز کرده اید، بر جای گذارده باشید

لازم نیست نگران این ذرات گرد و غبار، و غیره که بین کلید ها قرار گرفته و از دسترس شما در امان اند باشید. تقریبا می توان ادعا کرد که برای کار ما ، هر چه کیبرد آلوده تر باشد، بهتر است. اما، اگر دوست دارید ، همیشه می توانید آن را با یک عدد اسپری هوای فشرده به سرعت و ظرف چند لحظه پاک کنید، و یا کمی وقت گذاشته و چند شیوه پاک کردن صفحه کلید را یاد بگیرید و مرتبا انجام دهید تا دیگر کار به شستشو در ظرف شویی نکشد!

خب، بر می گردیم به کار، صفحه کلید را به پشت بخوابانید، حال نیاز به باز کردن پیچ هایی داریم که دو قطعه بدنه کیبرد را به هم متصل کرده اند. پیچ ها را با پیچ گوشتی مناسب باز کرده و در محل مناسبی نگهداری کنید.

اگر تاکنون این کار را انجام داده باشید احتمالا دریافته اید که تعداد زیادی پیچ در پشت کیبرد وجود دارد و باید همه را تک تک باز کنید. حواستان به پیچ هایی که ممکن است به چشم نیایند باشند و اگر بدنه را به راحتی نتوانستید باز کنید نشانه این است که هنوز پیچ های بسته ای وجود دارد، از جمله در سوراخ های عمیق تر  بالای قسمت کیبرد که معمولا از چشم ما پنهان هستند.

یک پیچ گوشتی معمولی ساخت فیلیپس این کار را برای تقریبا تمام صفحه کلید ها می تواند انجام دهد. البته ممکن است برخی از مدل های اپل یا صفحه کلید های مختلف دیگر از پیچ های کمتر معمول در قطعه خود استفاده کرده باشند مانند  پیچ شش گوش یا torx ، که در  این مورد شما به یک پیچ گوشتی  آلنی، و یا برخی ابزارهای دیگر نیاز خواهید داشت. با این حال، اغلب صفحه کلید ها با همان پیچ های دو پخ معمولی مونتاژ شده و تنها نیاز به پیچ گوشتی دو پخ معمولی دارند.

زمانی که پیچ ها از بدنه صفحه کلید به طور کامل باز شدند باید دو قسمت کیس صفحه کلید را از هم جدا کنید. صفحه کلید شما بسته به روش ساخت قطعه به یک نیروی کم برای جدا کردن دو قطعه که روی هم پرس شده اند خواهید داشت که این نیرو دو قسمت بدنه را از هم باز می کند، اگر در بیشتر مواقع اگر با وارد آوردن این نیرو بلافاصله باز نشد احتمال دارد هنوز هم پیچ هایی روی بدنه بسته باقی مانده باشد.

اجازه دهید نگاهی سریع به قطعات داخل صفحه کلید بیاندازیم. این تصویری از قسمت پشت “دکمه های” صفحه کلید است، که بیانگر دکمه ها و کلید های مکانیکی است. هیچ چیز غیر از  پلاستیک و فلز در اینجا به چشم نمی خورد.

تصویر فوق مربوط به کنترل کننده ها (برد الکترونیکی) و غشاء گنبدی شکل سوئیچ هاست. شما به راحتی می توانید پس از بر داشتن روی صفحه کلید و دکمه های پلاستیکی به این قسمت دسترسی پیدا کنید و سپس غشا انعطاف پذیر را با دست بردارید، به احتمال زیاد به هیچ قسمت دیگری از کیبرد متصل نیست.

برد کنترلر با چند پیچ به قسمت پایینی کیس  متصل شده و به قطعه PS2 یا کابل USB  که از بدنه کیبرد خارج می شود از طریق سیم هایی متصل است. همان پیچ گوشتی قبلی را معمولا برای باز کردن این پیچ ها و جدا کردن کنترلر از بدنه می توانید بکار ببرید و این بخش را هم جدا کنید و در جایی امن نگهداری کنید.

به آرامی کابل و کنترلر را که به هم متصل اند از بدنه جدا کرده، و سپس برد مداری انعطاف پذیر زیر ان را از بدنه خارج کنید. این ها تنها بخشهایی از صفحه کلید است که به آب حساس است. آنها را در جایی ایمن و دور از رطوبت نگهداری کنید، و سعی کنید قبل از جدا کردن قطعات ترتیب اسمبل کردن قطعات پس از شستشوی کیبرد را به خاطر بسپارید یا با دوربین یک عکس از آن بگیرید که بعدا دچار مشکل نشوید.

 

خب حالا کیبرد به دو بخش تقسیم شده: اول بخش بیرونی صفحه کلید که فوق العاده نفرت انگیز و کثیف است.

و دوم قطعات جدا شده از کیبرد، از جمله تخته برد انعطاف پذیر، کنترلر و کابل ، غشاء سوئیچ گنبدی شکل، و باز هم تمام پیچ های مختلف. همه این قطعات را در  محلی امن نگه دارید. چرا که قرار نیست این قطعات در پروسه شستشو قرار بگیرند.

 

و بله…. این هم یک دسته از خس و خاشاکی که در این فرایند جداسازی از کیبرد خارج شده اند.

بدنه کیبرد را در ماشین ظرفشویی یا سینک ظرف شویی بگذارید و فکر کنید یک ظرف کثیف که درونش باقی مانده مواد غذایی و سس کچاب بوده را دارید می شویید و سپس به خوبی آن را به طور دستی یا با ماشین شستشو دهید. پس از آن که شستید و آبکشی کردید و کیبرد خشک شد، باید بر عکس شیوه باز کردن آن را اسمبل کنید یعنی ابتدا مدار انعطاف پذیر را در کف نصب می کنید سپس به ترتیب کنترلر، غشا گنبدی شکل ، سوئیچ های صفحه کلید و در نهایت بدنه بالایی. نصب مجدد نامناسب و غلط هر یک از این قطعات تنها باعث خواهد شد صفحه کلید دیگر به درستی کار نکند. با این حال ، این مونتاژ بسیار حساس نیست و دقت فوق العاده زیادی نمی خواهد، بنابراین اگر متوجه مشکلی شدید دوباره سعی کنید تا به سادگی مشکل را دریافته و رفعش کنید.

کار شسشتوی کیبرد برای برخی افراد در نگاه اول خطرناک به نظر می آید ، اما روشی که در بالا بدان اشاره شد از نظر آسیب رساندن به کیبرد خطرش نسبت به استفاده از الکل اگر کمتر نباشد بیشتر هم نیست. کل زمانی که صرف این پروسه می شود، جدا از مدت زمان شستشو در ماشین ظرفشویی یا شستشوی دستی، در حدود ۱۵ دقیقه است، و این در شرایطی که به وقت خود اهمیت می دهید و زمان برایتان ارزشی همچون طلا دارد بسیار سودمند است. از طرف دیگر راهی بسیار سرگرم کننده  برای آموزش و یادگیری در مورد نحوه طرز کار صفحه کلید هم هست، و در آخر برای پاک کردن و ضدعفونی کردن قطعه ای که روزانه با ان زیاد سر و کار دارید و تمیزی آن تضمینی برای سلامتی شماست مشقت نکشیده اید.

منبع:HowtoGeek